THEEFUS

‘Je bent een vuile tyfushoer. Gadverdamme. Een vrouw met een mening’, en de woorden kaatsen tegen mijn hart en de muren van de winkelstraat. Het is een druilerige dinsdagavond als ik langs het café loop. Barmhartig als ik ben besluit ik een rood wijntje te drinken. Je moet die horeca toch een beetje spekken, hè? Ik sta na mijn tweede glas een sigaretje weg te paffen als die woorden door de straat schallen. Ik kijk op. Er staat een jongen. Of eigenlijk een man, maar ik zie mezelf ook nog als een meisje. Het is verder doodstil, er tuimelt een blaadje over de weg. Ik kijk hem aan. Hij oogt wat dronken, donkere jas. Een dronken donkere jas.

‘Ik snap niet hoe je dat volhoudt,’ begint een vriend een paar dagen later, ‘dat soort lariekoek over je heen.’
We drinken thee want hij heeft keelpijn.
Ik denk daar over na. Ik weet zelf ook niet goed hoe ik dat volhoud.
‘Het punt is dat mensen werk en privé niet kunnen scheiden. Zij snappen niet dat je met een column iets móet zeggen. Een punt moet maken. Hugo wordt ook dagelijks bedreigd en beschimpt, maar denk je nou echt dat die privé zit te glimmen over de QR?’
De vriend zucht.

Het is ingewikkeld om met de negativiteit om te gaan. De beste keuze is om het niet meer te lezen. Maar ergens brandt er een rechtvaardigheidsvuurtje in mij. Wat schiet je er in godsnaam mee op om iemand zo af te kafferen? Denkt die gast die dat dinsdag stond te tetteren nou echt dat ik daardoor stop met columns schrijven?

De vriend schenkt zichzelf nog wat thee in en ik hoef niet meer.
‘Er wordt zoveel gevonden op het moment. Over vaccineren of niet vaccineren. Over corona. Over het kabinet. Over álles is een mening,’ en hij kiest vieze groene thee uit.
‘Eigenlijk is iedereen een beetje columnist tegenwoordig. Maar zonder schrijftalent, keihard en ongenuanceerd.’
Ik kauw daar wat op. Afgelopen vrijdag zat ik bij Youp en lulden we wat. Het mooiste advies gaf hij mij vier jaar terug. ‘Zorg dat de mensen van je houden, of een gruwelijke tyfushekel aan je hebben, Rens. Anders zeg je niks. Dan ben je niks.’
Gelukkig overheerst het houden van en niet de tyfushekel. Gold dat maar voor alles in het leven.