Stedendriehoek
Vanaf heden heeft het Jongerenklooster een eigen plek. Na twee jaar in een gehuurde vleugel van een leegstaand klooster, is het Jongerenklooster nu gevestigd in De Poort, Het Vlier 28 in Deventer. Er is in de nieuwe opzet ruimte voor maximaal acht kloosterlingen.
“De Poort; een meer toepasselijke naam voor ons gebouw is nauwelijks te bedenken. Vanuit bijbels perspectief is de poort een belangrijke ontmoetingsplaats voor en van de gemeenschap. Toen Jakob uit zijn droom in Betel ontwaakte zei hij bij zichzelf: ‘wat een ontzagwekkende plaats is dit, dit is niets anders dan het huis van God, dit moet de poort van de hemel zijn.’ Het Jongerenklooster biedt aan jongeren een tijdelijk thuis, en in bezinning, gebed en stilte kan er ook de ontmoeting zijn met de God van Jakob. Een poort naar wat hemels is; wat helpt om los te komen van wat mensen zomaar op aarde gebonden houdt waardoor we het oog verliezen voor wat echt telt en van waarde is”, aldus voorzitter Hans Bügel.
“Het is die ontmoeting, die poort waar onze jonge mensen binnen mogen. Een plaats vinden en de tijd te nemen dat te ontdekken. Daar is het Jongerenklooster voor. Het stemt tot grote dankbaarheid dat, ondanks corona en de beperkingen die dat met zich bracht, zoveel mensen zich vrijwillig hebben ingezet voor het Jongerenklooster om weer te kunnen doen waarvoor het Jongerenklooster is bedoeld en waar, zo hebben we mogen ervaren, ook behoefte aan is.”
Wat bezielde een groep bepaald niet wereldvreemde twintigers, om in de zomer van 2018 hun intrek te nemen in een verlaten abdijcomplex in the middle of nowhere? Wat bezielde ze, om in die twee jaar 2808 keer naar de kloosterkapel te gaan, waar ze in totaal meer dan 327 uur hebben doorgebracht in volstrekte stilte? En wat bezielde ze, om te gaan samenleven met leeftijdgenoten die ze van tevoren helemaal niet kenden, en die ze ook niet zelf konden uitzoeken?
Lees Kloosterkoffers. In dit boek nemen de Jongerenkloosterlingen je mee op hun ontdekkingsreis in het kloosterleven. Wat betekende het voor hen om niet de zoveelste te zijn die op een kloosterretraite gaat, rust zoeken in het gastenhuis van een klooster, maar om zélf kloosterling te worden? In dit boek vertellen ze wat hen dreef tot die radicale keuze – en wat ze ervan leerden.
In Kloosterkoffers willen ze uitpakken wat ze geleerd hebben. Voor de nieuwe Jongerenkloosterlingen, die precies vandaag aan hún kloosteravontuur beginnen in het nieuwe gebouw. Aan hun ouders en vrienden, die best even met de wenkbrauwen fronsten toen ze vertelden dat ze een tijd het klooster in gingen.
Maar vooral willen ze uitdelen aan hun eigen generatie, twintigers van nu, religieus of niet. Want ze zijn ervan overtuigd dat er in de kloosterlessen juist voor hun generatiegenoten dikke winst zit. Hoe raak je gefocust op wat er echt toe doet? En hoe houd je die focus? Hoe breng je structuur aan? Hoe schift je de zin van de onzin? Hoe zorg je ervoor dat je in de chaos en de prestatiedruk van het moderne leven je richting – en jezelf – niet kwijt raakt? Kloosterkoffers. Een vol, rijk en eerlijk boek. De verhalen van jonge kloosterpioniers voor het eerst allemaal bij elkaar.
