Sport
Deze maand exact een jaar geleden maakte sv Groen Wit ’62 vol trots bekend dat met ingang van het seizoen 2020-2021 Richardt Kratzsch de nieuwe functie van Hoofd Opleiding ging vervullen. Maar wat als een gelukkig huwelijk begon, is enige tijd geleden toch als een nachtkaars uitgegaan. De 68-jarige oefenmeester zag zich vanwege een ‘verschil van mening’ – eufemistisch uitgedrukt – genoodzaakt de handdoek in de ring te gooien. Daarmee sloot Kratzsch vooralsnog al zijn voetbalgerelateerde activiteiten af.
Hij heeft het er zichtbaar moeilijk mee. Zijn knieën spelen hem parten. Dat is niet de reden voor vertrek bij Groen Wit, maar dat hij na tien jaar de deur moest sluiten van zijn Futsal Academy Apeldoorn, zijn opleidingsschool gericht op talentontwikkeling van jonge voetballertjes, doet hem het meest pijn. “Versleten meniscussen aan beide kanten. Ik kan geen oefening meer voordoen. De klachten zijn al vijf jaar geleden begonnen en dat zagen de jongens op de Futsal Academy ook wel. Het afgelopen coronajaar heeft me aan het denken gezet en tot dit besluit geleid. Die school was mijn kindje en helaas heb ik niemand kunnen vinden die ik geschikt achtte om de zaak over te nemen. Daarom heb ik besloten zelf de stekker eruit te trekken.”
Daarmee bleef in eerste instantie zijn functie bij Groen Wit over. “Ik was als Hoofd (Jeugd) Opleiding verantwoordelijk voor de verdere ontwikkeling van de jeugdtrainers op technisch en tactisch vlak. In totaal betrof het twaalf trainers, met wie ik uitstekend overweg kon. Maar zonder al te veel in details te willen treden, constateerde ik dat de jeugdcommissie mijns inziens niet goed functioneerde. Daarbij ben ik meer een praktijk- dan een theorieman en de functie werd toch te ‘manager-achtig’. Doorslaggevend voor mijn besluit om te stoppen was echter dat er van mijn kant geen vertrouwen meer was in de jeugdcommissie. En vertrouwen is natuurlijk de basis voor samenwerking.” Zodoende kwam er binnen een jaar een einde aan een samenwerking die tenminste vier jaar had moeten duren.
Kratzsch is bepaald geen onbekende in Apeldoorn en omstreken. Hij speelde in de jeugd bij AGOVV en kwam in de jaren 70 ook voor de betaald-voetbaltak van ‘de Blauwen’ uit. Na zijn actieve voetbalcarrière richtte hij zich de voorbije dertig jaar op coaching en voetbalopleidingen geven. Vooral de zogenoemde ‘voetbalintelligentie’ van spelers verbeteren had en heeft zijn speciale aandacht. Veel lokale voetbalverenigingen profiteerden inmiddels van zijn kennis en kunde. Maar nu de knieën niet meer willen wat Richardt nog wel graag wil, op het veld/in de zaal staan en training geven, staat hij zeker nog open voor een ondersteunende en adviserende rol bij een ambitieuze club. Het boek Groen Wit heeft hij definitief dichtgeslagen. “Ik was aangetrokken voor drie uur per week, maar dat werden er met gemak steeds twaalf. Niet de afspraak, maar daar mopperde ik nooit over. Wat wel steekt, is dat er nooit even een simpel ‘dankjewel’ vanuit de bestuurskamer kwam. Kleine moeite, toch?”
