Stedendriehoek
Onlangs deed Deventerse Patricia Isaak mee aan de Mrs Netherlands Universe missverkiezing en werd 2nd Runner Up Mrs Netherlands Europe. In een interview met Nieuwsblad Stedendriehoek vertelt het 38-jarige model dat het allemaal begon met een foto en zij nu in een hele andere wereld leeft. Maar hoe mooi de foto’s ook zijn en hoe goed de opdrachten ook lopen, openhartig vertelt Patricia dat er meer achter haar vriendelijke glimlach schuilt.
Patricia is al een tijdje actief in de modellenwereld. Ze werkte als visagiste bij evenementen en (tv)shows, toen een goede vriend een simpele zwart-wit foto van haar maakte. “Achteloos postte ik deze foto op Facebook”, vertelt zij. “Zonder dat ik het gelijk door had, bleek de foto ontelbare keren gedeeld en geliked te worden en kreeg ik opdracht na opdracht.” Een jaar geleden werd Patricia gevraagd om mee te doen aan Mrs Netherlands Universe. “Ik heb er wel over getwijfeld. Ik ben onlangs 38 jaar geworden en heb twee kinderen. Toch heb ik mij over laten halen toen ik hoorde wat de filosofie achter deze verkiezing was: ‘Mrs Netherlands Universe is dé verkiezing voor vrouwen vanaf een leeftijd van 24 jaar. Ben je getrouwd? Heb je kinderen? Geen probleem!’, aldus hun website.”
Met gemak kwam Patricia door de voorrondes en ging ze op zoek naar sponsors. Ze werd versterkt door veertien (inter)nationale sponsors, waaronder Kettler Sport Benelux, een merk dat een breed scala aan fitnessapparatuur biedt. Tijdens een kennismakingsgesprek werd ze zelfs gevraagd als ambassadrice. “Ik ben er zo ingerold via Facebook. Social media kan heel gevaarlijk zijn, maar in dit opzicht is het heel leuk.”
Als gezicht van het fitnessapparatuurmerk post zij regelmatig filmpjes en video’s online. “Ik sportte al veel om in shape te blijven en laat dat nu ook zien via die kanalen. Waarom ik veel sport? Sowieso is sporten gezond. Ik sport sinds corona meer, omdat ik geloof dat als je lichaam sterk is, je er beter bestand tegen bent. Daarnaast heb ik ook een kantoorbaan, dus ik moet wel. Ik zit erdoor lekkerder in mijn vel en behoud het lijf dat ik heb.” Ze lacht: “Al ben ik niet bang om aan te komen.”
Begin oktober vond de finale plaats van de Mrs Netherlands Universe in Rijswijk. Wegens de corona-omstandigheden was dit zonder publiek. “Je kwam op voor een lege zaal en kreeg een lintje. Hoewel de deelneemsters wel klapten, was de magie wel weg. Ik heb er niet honderd procent van kunnen genieten.” Patricia legt ook uit dat de aanloop naar de finale gigantisch zwaar was. “Veel mensen vergissen zich hierin. Daarnaast denken ze weleens dat je hierdoor ineens opdracht na opdracht krijgt. Ik heb door de missverkiezing wel meer bekendheid en bereik gekregen, maar daar heb ik een jaar lang heel hard voor gewerkt.”
Patricia’s droom is om in de mediawereld te komen. Ze is onlangs ook gevraagd om model te staan in twee internationale magazines. Daarnaast is zij met een schrijver bezig om een (autobiografisch) boek uit te brengen over haar leven en de missverkiezing. Hoe dit tot stand is gekomen? “Ik ben gevraagd en ik geloof ook wel dat ik een verhaal te vertellen heb. Mensen zien vaak alleen het mooie plaatje, maar ik draag ook een volle rugzak mee. Ik hoop met dit boek mensen te raken en dat ze er iets uit kunnen halen.”
Wanneer ik vraag naar die rugzak, zie ik Patricia even slikken. Ze haalt even diep adem en begint te vertellen over een goede vriend van haar, die in de periode van de missverkiezing overleed aan botkanker. “Ik had een belangrijk etentje in Rotterdam met de sponsoren van de missverkiezing. Onderweg kreeg ik een telefoontje dat ik nu afscheid van hem kan nemen.” Patricia stelde zichzelf de vraag: wat is nu eigenlijk belangrijk in het leven? “Ik reageerde dat ik morgen zou komen, al had ik in gedachten dat hij het misschien niet zou redden. Huilend ben ik naar Rotterdam gegaan. In de auto heb ik mijzelf opgepakt en (figuurlijk, red.) een masker opgezet. De volgende ochtend ben ik naar hem toe gegaan. Dat was de laatste keer dat ik hem zag.”
Na nog een week in het ziekenhuis te hebben gelegen overleed haar goede vriend. “Door de corona-omstandigheden kon ik (en de familie) geen normaal afscheid nemen.” Patricia betreurt de situatie nog steeds: “Ik zeg niet dat hij langer had kunnen leven, maar door corona werden wel veel onderzoeken uitgesteld. En dat gebeurt niet alleen bij hem, maar bij heel veel mensen.” Toch heeft de 38-jarige veel respect voor de zorg: “In het ziekenhuis was het echt hectisch en zat het vol. Ik ben dankbaar voor het personeel in Amsterdam en hoe zij hem behandeld hebben. Zijn Nederlands was niet vloeiend, maar ze namen wel de tijd voor hem. Hierdoor was hij niet helemaal alleen.”
Ter ere van haar goede vriend droeg Patricia tijdens de finale een rood-wit-blauw speldje. “Zijn woorden hebben mij veel kracht gegeven, anders had ik misschien wel opgegeven.” Ze neemt diep adem. “Zo’n missverkiezing is leuk, maar je moet stevig in je schoenen staan. Je moet er op belangrijke momenten zijn.” Ze glimlacht: “Dus bereid je voor, dames. Wat er ook gebeurt, je moet paraat en glimlachend klaarstaan.”
‘Engin Turan, je zal nooit vergeten worden.’
