Zorg

Vier vragen aan een casemanager dementie

Simone Rietvelt is werkzaam als casemanager dementie Apeldoorn. In een kort vraaggesprek vertelt zij over haar werk.

Wat heeft je gemotiveerd voor de functie van casemanager?

“Het mooiste van mijn werk is het contact met de mantelzorger en zijn naaste, de cliënt. Ik word als het ware toegelaten in een deel van hun persoonlijk leven. Dit maakt het mogelijk om advies en informatie te geven, zodat cliënt en mantelzorger zelf een keus kunnen maken wat voor hen passende ondersteuning of hulp/zorg is. De regie blijft bij hen liggen.”

Kun je aangeven of er in deze tijd van corona sprake is van extra belasting voor de mantelzorger?

“Dat is zeker het geval. Als dagopvang niet open is (zoals in de periode maart tot en met mei) of minder bezocht kan worden, zijn dat meer uren zorg omdat de mantelzorger alleen thuis is met de cliënt. Het wegvallen van sociale contacten (clubjes, vrijwilligers) en ook dat kinderen niet op bezoek konden komen, hebben geleid tot extra belasting.”

Wat bepaalt het moment dat je de mantelzorger ertoe beweegt stappen te nemen die uiteindelijk leiden tot opname van zijn naaste?

“Een belangrijke informatiebron is mijn observatie van de thuissituatie; daarbij is er natuurlijk overleg met andere betrokken professionals zoals de huisarts en de thuiszorg.”

Wanneer de naaste van de mantelzorger wordt opgenomen, stopt de taak van de casemanager. In feite een onlogisch moment want…

“De mantelzorger heeft één van de heftigste besluiten van zijn leven genomen; er volgt eigenlijk een rouwproces. Ik zou ervoor pleiten om enige tijd nazorg te kunnen geven aan de mantelzorger.”