PAASHAAST

‘Jullie moeten er allebei nog twee. Nee, drie. Jij twee, jij drie,’ en hij grabbelt in het mandje met stro. Opa is de paashaas.
De nichtjes hebben gebloemde kleren aan en de eieren passen niet meer in hun zakken. Het is eerste paasdag en we hebben besloten om met gezin Kruitbosch in de tuin Pasen te vieren. Op gezonde afstand. Het beeld is prachtig. Twee kinderen op de kop in de struiken, mijn moeder die tevreden aan een Stuyvesantje lurkt en ik probeer een bovengemiddelde kater te verwerken. Pasen zoals het hoort.

We kunnen nog zoveel eieren verven, choco-hazen knagen en jus d’orange achterover tikken, het voelt anders. De dagen voelen anders. De agenda leger en de hoofden voller. Zorgen over gezondheid. Vaders en moeders die naast accountant, bakker of brandweerman ineens allemaal juf zijn. Mensen die hun bedrijven naar de Filistijnen zien gaan. Mensen die vechten voor hun leven. Mensen die vechten voor andermans leven.

De twee nichtjes houden netjes afstand en we springen op de trampoline. Zij er op en ik er naast. Gras poinkt minder lekker. We zingen liedjes en de tranen vallen op het trampolinedoek. Van het lachen. Ze lachen zich rot. Gekke tante Rens. Voor mij is er een apart tafeltje met stoeltje klaargezet. Nog nooit werd single-zijn zo pijnlijk zichtbaar. Niet eens een leeg hoop-stoeltje voor een eventuele nieuwe vlam – alleen ben ik kennelijk goed genoeg. Ik kijk naar mijn zus en zwager, lachend op de tweezits. Ik zie m’n moedertje haar zoete witte wijn stiekem nog ietsie bijschenken en mijn vader zit te glimmen van bier en blijdschap.

Er hangt sinds tijden iets in de lucht dat niets met Covid-19 te maken heeft. Het is het oprechte gevoel van geluk om samen te zijn. Hoe vaak hebben we haast? Doen we familiaire aangelegenheden met een bliksembezoekkie af? Kater in de kop, cadeau onder de arm en zorgen dat je zo snel mogelijk weer weg bent. Maar deze Pasen is anders. We keken er alle zeven naar uit. Covid-19 laat ons de momenten, aanraking en de tranen van het lachen nog meer waarderen.

Na vier uur pret, eieren zoeken, halfgaar deeg eten, opa op stang jagen en liedjes zingen gaan we naar huis. Covid-19 gooide geen roet, maar gewaardeerde pret in ons eten. Pasen zonder paashaast.