ETIKET

Hij buldert van het lachen.
Goed grapje, ik kan het nog. Ik glimlach en veeg met mijn servet langs mijn mondhoeken. Er ligt een pakje sigaren op tafel. Geen goedkope zooi van de boekenwinkel, vertelde hij een uur geleden, maar van een chique sigarenboer uit een plaatsnaam die ik zou vergeten.

Roken is dodelijk. Stop nu. Daaronder een website en telefoonnummer. De waarschuwingsetiketten op tabak verpesten de sierlijke doosjes. Dat moet de bedoeling zijn.
‘LinkedIn, zit je daar op? Erg belangrijk, Renske. Je moet connecties hebben. Business maken!’
Ik tuur naar m’n glas witte wijn. Business maken.

Op Tinder omschreef hij zichzelf als iemand met EQ en IQ. Wat praktische blabla over woonplaats en werktoestand en dat was het.
Ik heb wat steekwoorden. Wat ik doe, leuk vind en wat lievelingseten.
De omschrijving van jezelf op Tinder is zoals de tekst op het tabakdoosje. Het omschrijft maar het zegt niets. Niets over de geur van de sigaartjes, het genot van het opsteken, de anekdotes over een eerder gerookte bolknak, de tinteling op je tong als de rook naar binnen gaat, het vloeken op het breken van een spriet en het gelukzalige samenknijpen van je ogen bij de eerste hijs.

Sigaartjes zijn voor iedereen iets anders. Vijf andere woorden. Kies tien mensen om je heen en zij zullen alle tien een andere omschrijving van je geven. Dat kan niet, zelf, in een paar letters. Zo goed kennen we onszelf niet. Het etiket verpest ook op Tinder de verpakking. Korte beschrijvingen. Harde woorden. Zwart-wit. Het gevolg van de inhoud. Wie we zijn. Wie we willen zijn.

Als we op alles zo’n lelijk vijf-woorden-etiket zouden plakken. Een sticker met gevolgen. Goudeerlijke gevolgen. Coca Cola, Unilever en Pepsico in één klap failliet.
‘Alcohol veroorzaakt kater. Drink niet!’
‘Chocola maakt dik. Eet wortels!’
‘Koffie geeft tandaanslag. Drink water!’

De omschrijving van mijn date bleek redelijk te kloppen en ook ik voldeed wel aan mijn etiket. Dag later had ik een uitnodiging op LinkedIn. Het medium voor de opgesmukte zakelijke etiketten. Als we daar eens eerlijk zouden zijn?
‘Doe alsof ik het leuk heb, vind het een kutbedrijf.’ Of ‘Ik geef deze meneer glimlachend een handje. Na het pissen m’n handen niet gewassen – lol.’
‘Op zoek naar een nieuwe uitdaging. Ben dus eigenlijk fucking werkeloos en blut.’
‘Award gewonnen. Moest wel met de manager naar bed.’

Thuis begin ik met schrijven aan een nieuwe cabaretshow. Gisteren heb ik een pakje tabak gekocht. Om af en toe naar het etiket te kijken, er een sigaar uit te pakken en hem niet op te steken. Ruiken, voelen, ervaren. Kijk verder dan het etiket. Anders ben je de sigaar!