Stedendriehoek

DRY JANK-UARY

Column Renske Kruitbosch

‘Spa blauw.’
Ik knipper twee keer met mijn ogen.
Tegenover me zit een vriend die dankzij zijn drankgebruik de helft van de Grolschfabriek heeft gefinancierd. Hij doet Dry January, vertelt ‘ie. Een maand lang de kaakjes op elkaar wat alcoholconsumptie betreft.
‘Ik doe aan Dry wine january. Sauvignon, alstublieft,’ zeg ik en de ober haalt opgelucht adem. Goddank wordt er nog gezopen, de kratten Spa Blauw reiken tot zijn plafond.

Dry January. Het uitspreken van de woorden bezorgt al natte eczeem. We doen zo mal met zijn allen en het lijkt steeds erger te worden. Stoppen met paffen in oktober. Stoptober. Stoppen met zuipen in januari. Dry January. Waar is het einde? Fitness-February, iedere dag zo’n geestdodend sportschool-hok in? No Sex September? Robbertje rollebollen kan voor lelijke verwondingen zorgen. Het is bovendien veel te leuk! We moeten wel blijven zeiken en janken! Alle geneugten van het leven radicaal overboord.

Een gezonde tussenweg is er niet. Als we nou overal een beetje in minderen? Ik stel voor om te beginnen in maart. Minderen in Maart. En dan wordt Geertje Wilders het logo. Willen we meer of minder vliegen, eten, zuipen of roken?

Ondertussen staat de wereld in brand. Letterlijk. Australië fikt down under our noses weg en Trump streept Iran definitief door in zijn vriendenboekje. Er is zoveel aan de hand in de wereld en we staan er bij en we kijken er naar. Druk met Dry-challenges. Hielden we ons maar bezig met de Fire challenge. Over dertig jaar wordt door onze kleinkinderen aan ons gevraagd wat wij deden toen die verwoestende branden uitbraken in Australië. We zullen met het schaamrood op de kaken stamelend toegeven dat we druk waren met Dry January. Het leven heeft humor.

Toen ik dacht dat het niet erger kon, ontving ik het nieuws dat Aart Staartjes is overleden. Iedereen kent Aart een beetje persoonlijk. Hij is de huiskamer-humeurige opa uit Sesamstraat en de vaste commentator van de intocht van Sint. De échte Sint, Bram van der Vlugt. Aart had niks met veilige kindertelevisie. Hij vond alles zo braaf. Er moest meer rebellie in Sesamstraat en dat is hem fenomenaal goed gelukt. Fuck dat veilige gedoe. Breng een beetje leven in de (kinder)brouwerij.

De vriend rekent af en loopt triomfantelijk naar zijn fiets.
‘Het is zo simpel, Rens. Echt. Probeer het ook eens, zo’n Dry month,’ en hij haalt de fiets van het slot.
‘Nee. Ik kies zelf wel wanneer ik drink,’ mopper ik.
‘Wat ben je toch rebels…’
‘Gelukkig wel,’ zucht ik en steek een sigaret op. Waaraan ik denk? Aan Australië en Aart!