MAAR

‘Ik wil me nergens mee bemoeien, maar…’
Mensen die met deze zin beginnen, willen zich met alles bemoeien.
‘Je moet het zelf weten, maar…’
Personen die hiermee van wal steken, vinden niet dat je het zelf moet weten.
‘Begrijp me niet verkeerd, maar…’
Figuren die dit zeggen zijn allesbehalve bang dat je ze niet begrijpt.

Communicatie. Prachtig. Goeie vriend van me is psycholoog. Hij leerde me dat je alles wat iemand voor ‘maar’ zegt, linea recta kunt vergeten. Control, alt, maar, delete.
Sinds ik dat tekst-trucje ken, maak ik die zinnen af.
‘Ik begrijp wat je bedoelt, maar…’
‘… Je vindt het toch helemaal kut?’ De zakelijke relatie met wie ik koffie dronk vond het geen leuk grapje.

Laatst vertelde een oude schoolvriendin in de kroeg dat ze vreemdging. Hartstikke fout natuurlijk, vond ze. Ik maakte een knipoogje dat ze hopelijk geen lippenstift droeg? Ook al geen leuk grapje. Ze vertelde over haar hete nachten met haar vrijgezelle vlam. Ze heeft een man en kinderen. En een nieuwe hond, dat noemde ze ‘gezinsuitbreiding’. Zo’n type. Of de nieuwe geheime gozer ook bij het gezin hoorde?
‘Natuurlijk niet! Ik weet ook dat het heel fout is, maar…’
En daar komt de grabbelton met argumenten waarom het wèl door het huwelijkse beugeltje kan. De relatie met manlief is al jaren uitgeblust. Ze doet het toch veilig? Je leeft maar één keer. Dit gaf haar een boost. Hierdoor kon ze een betere moeder zijn. Ik vind dat zo mooi. Hoe fout ook, we weten zoveel non-argumenten ter tafel te mieteren dat de Chiquita’s recht trekken in de fruitmand.

Ondertussen zie ik de discussies over zwarte piet oplaaien op het internet.  Begint traditie te worden. Oerhollandse gezelligheid, het gekissebis over de roetsnuit. Héél hard gelachen om een spandoek van pro-blackies in Deventer. ‘Geen debat, zwarte piet blijft zwart!’ stond er op het laken gespoten. Denk dat Sint in zijn tabberd heeft gepiest van het lachen. Rijmpiet idem. Als je dan als demonstrant een gebbetje maakt, maak hem dan goed. ‘Geen debâht, zwâhte piet blijft zwâht.’ Puur Devm’tâhs. Ook een traditie!

Er kwam een vrouw aan het woord. ‘Ze had helemaal geen hekel aan buitenlanders, maar…’
Ik moest grinniken en maakte haar zin af. ‘… Ze moeten wel hun bek houden en meegaan in onze achterlijk ouderwetse tradities, die makkelijk om te buigen zijn.’ Dat rijmde niet op zwâht. Ik wil me nergens mee bemoeien, maar…