Stedendriehoek

‘Ze hebben altijd tijd voor een praatje’

APELDOORN – Als je aan zorg denkt, kun je aan verschillende vormen van zorg denken: zorg in het ziekenhuis, mantelzorg en thuiszorg. De thuiszorg is voor mensen die hulp nodig hebben, maar nog wel zelf thuis kunnen wonen.

Talma Borgh in Apeldoorn is een woonzorgcentrum en biedt zorg- en dienstverlening in de wijken Woudhuis/ Osseveld en Welgelegen. Rianne van der Wal (47) werkt nu bijna twee jaar bij Talma Thuis, de thuiszorg van Talma Borgh. “Ruim 20 jaar werk ik in de thuiszorg. Ik vind het fijn om bij mensen thuis te komen en langer bij mensen te komen om een band met ze op te bouwen”, aldus Rianne. “Je leert de mensen steeds beter kennen. Je maakt de mooie momenten van ze mee, maar ook de minder leuke momenten. Omdat je bij de mensen thuis komt pas je je aan, aan hoe zij dingen gewend zijn. Daarin neem je je eigen kennis en kundigheid mee in het ondersteunen van hun situatie.”

Mevrouw van ter Beek (zie foto) is 89 jaar oud en krijgt al ongeveer drie jaar hulp van Talma Thuis. “Ik heb last van mijn handen. Ik heb namelijk artrose en daardoor lukt niet alles meer met mijn handen. Ik kan bijvoorbeeld de kraan moeilijk open en dicht draaien, daarvoor moet ik wel drie keer draaien voordat het lukt”, legt ze uit. “Ik vind het vooral lastig omdat ik zo graag knutsel. Ik maakte altijd poppenstoeltjes voor in een poppenhuis en ik maak graag boekenleggers. Ook vind ik het leuk om te schilderen en te tekenen. Doordat ik veel oefeningen doe met mijn handen, blijven ze soepel. Elke ochtend als ik wakker word begin ik met het bewegen van mijn handen, dat helpt enorm.” 

Mevrouw Kroon is 61 jaar oud en sinds een jaar is haar leven drastisch veranderd. “Vorig jaar juli voelde ik mij opeens ontzettend ziek. Met het uur werd ik zieker. ’s Avonds was het zo erg dat ik niet eens meer naar de wc kon lopen, en heb ik de huisartsenpost gebeld. Uiteindelijk ben ik met spoed naar het ziekenhuis gereden. De volgende dag lag ik in coma”, vertelt ze. “Het bleek dat ik doodziek was, en dat was nog maar net op tijd ontdekt. Ik had namelijk een bloedvergiftiging. Na een week waren mijn vingertoppen en onderbenen helemaal zwart, ze stierven af. In september zijn mijn vingertoppen en onderbenen geamputeerd. Daarna volgde een lange periode van revalidatie, en sinds een paar maanden krijg ik hulp van Talma Thuis.” 

Grote stap
Als mensen ouder worden of ziek en zich realiseren dat ze hulp nodig hebben, is het soms een grote stap voor ze om echt om hulp te vragen. Mevrouw van ter Beek: “Ik had geen moeite om hulp te vragen, want ik wist dat ik het nodig had. Ik heb alles over mij heen laten komen. Ik ben blij met de hulp die ik krijg, want anders was ik de hele morgen bezig om mij klaar te maken. Nu gaat het veel sneller en heb ik de tijd en energie om wat te doen overdag.” Ook mevrouw Kroon wist dat zij de hulp nodig had: “Voor mij was het noodzakelijk. Ik moest accepteren dat ik de hulp nodig had. Het afhankelijk zijn van anderen vind ik wel lastig. Je kunt niet zelf bepalen wanneer je naar bed wilt en hoe laat je eruit komt. Maar daar heb ik ondertussen mee leren omgaan.” 

Talma Thuis bestaat uit een team van acht mensen. “Onze werkzaamheden bestaan voornamelijk uit mensen uit bed halen, wassen en douchen, helpen aankleden en de medicatie verzorgen”, aldus Rianne. “Ook doen wij aan sociale controle. Dat houdt in dat wij bij mensen die bijvoorbeeld beginnend dement zijn komen kijken. We kijken hoe het met ze gaat en we helpen ze om hun dag te structureren. Als ze de dag onrustig zijn begonnen, proberen wij de onrust weg te nemen. Ook zijn er cliënten die verpleegtechnische hulp krijgen. Bijvoorbeeld wondverzorging, injecties geven en zwachtelen.” 

Bedankje
In de thuiszorg leren de verzorgenden de cliënten goed kennen. Sommige cliënten zijn lang in zorg, anderen moeten voor een kortere periode zorg krijgen. “Ik geniet ervan als ze langskomen. Ze hebben altijd tijd voor een praatje, ik verveel mij nooit”, aldus mevrouw van ter Beek. “Ik ben altijd blij als ik de deur open doe en er iemand binnenkomt. Van mij mag het nog wel een poosje duren, ik red mij op deze manier goed. Ik ben zo niet eenzaam.” Ook mevrouw Kroon vindt de persoonlijke aandacht fijn: “Het is leuk dat ze altijd even met je praten, daardoor krijg je ook persoonlijk contact met de verzorgenden. Ze hebben dan wel een tijdschema, maar ze maken nooit de indruk dat ze veel haast hebben.”

Ook Rianne van der Wal vindt de persoonlijke aandacht mooi aan haar werk. “De combinatie van het mensen helpen en de aandacht die je ze kunt geven vind ik het allermooiste. Ik krijg ook regelmatig een bedankje van mijn cliënten, bijvoorbeeld een kaartje of chocola. Dat doet mij heel goed.”