Tim gaat los op The Boss

“Eigenlijk zou deze tour  een eenmalig concert zijn. Ik was eerst wel huiverig voor het idee, maar ik wilde gewoon een ode brengen aan Springsteen. Maar de show had succes en het kreeg een vervolg: Akkerman Sings The Boss”, vertelt de 37-jarige zanger. “Ik wil niet Springsteen nadoen, ik doe het echt op mijn eigen manier. Ik vind het zo mooi hoe hij altijd ‘één op één’ is met zijn publiek en hoe hij met een groep goede muzikanten zijn shows heel intiem kan maken. Hij vertelt echt verhaaltjes met zijn liedjes.”

Akkerman had vooraf ook precies in zijn hoofd hoe het concert er uit moest gaan zien: “De mensen kunnen hun vuurwerk thuislaten”, lacht hij. “Er zijn artiesten die alles uit de kast trekken om een zo spectaculair mogelijke lichtshow te creëren, maar zo ben ik niet. Ik wil ook absoluut geen profijt trekken uit het succes van Springsteen. Ik doe dit echt als een eerbetoon aan hem. We zijn met z’n achten tweeënhalf uur aan het knallen en ik wil dat de mensen die naar mijn concert komen een geslaagde avond met veel lol hebben. Ik wil dat ze met een glimlach weer naar buiten gaan en waard hebben gekregen voor hun geld. Ze maken natuurlijk wel een avond vrij om mij te zien optreden, dus dat moet ik ze wel terugbetalen.”

Tevreden en trots
Uit een band stappen en een solocarrière beginnen is een gewaagde stap. “Nederland kende mij al, maar het buitenland niet. Het voordeel voor mij was de ervaring die ik al had met Di-rect. Veel mensen kennen mij daarvan, dus dat was natuurlijk wel een fijne kruiwagen, maar ik ben niet voor niets solo gegaan. Ik wil gezien worden als de muzikant Tim Akkerman, en niet meer alleen als de oud-zanger van Di-rect.  En ik ben blij met alles wat ik tot nu toe heb bereikt. Ik kijk tevreden en trots over mijn schouder”, aldus Tim. Hij blikt op verzoek nog even terug naar het jaar 2009, toen hij de Haagse band verliet: “Toen Marcel (Veenendaal, de huidige zanger van Di-rect, red.) meeging op tournee, merkte ik dat het voor mij eigenlijk al wel op was. De liefde tussen Marcel en de band groeide alleen maar, en ik vond steeds meer dat de stijl van de muziek niet meer mijn ding was. Wel vind ik dat de band het nog steeds hartstikke goed doet en ik ben daar ook blij mee, maar het is nog steeds niet de stijl die ik wil spelen”, legt Akkerman uit. 

Verantwoordelijkheid
De zanger schrijft zijn eigen teksten en haalt zijn inspiratie daarvoor vooral uit zijn eigen leven. “Ik schrijf over wat er in mij omgaat en wat mij bezig houdt. Ook schrijf ik teksten die gericht zijn op mijn toekomst. Voor mij is de rode draad in mijn muziek mijn eigen stemgeluid.” Op de vraag of hij ook met de jaren volwassener is geworden, begint hij te lachen. “Nou, volwassener… ik heb wel meer verantwoordelijkheid gekregen, maar dat komt voor een groot deel omdat ik vader ben van drie kinderen. Mijn dochter is alweer 11 jaar en mijn zoons 8 en bijna 5.”

Toen Akkerman stopte met Di-rect, had hij al goed nagedacht over wat hij in zijn solocarrière graag wilde. “Ik had een tienjarenplan gemaakt, puur voor mijzelf. Maar uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat je jezelf de tijd moet gunnen voor de dingen die je echt graag wilt doen, en daar pluk ik nu de vruchten van. Ik heb gemerkt dat je geduld nodig hebt in dit vak, en dat is echt de winst, dat zie ik nu”, licht de zanger toe. 

Naast de Springsteen-hommage is Akkerman ook alweer druk bezig met een nieuw album met eigen werk. Het plan is dat het album volgend jaar uitkomt. Er is nog één droom die Tim altijd zal hebben, verklapt hij tenslotte: “Ik heb soms visioenen dat ik samen met Bruce Springsteen aan het optreden ben. Ik weet dat de kans heel klein is dat dit gaat gebeuren, maar dromen mag altijd. Ja, toch?”

Tim Akkerman geeft met plezier toegangskaarten weg voor het optreden in Gigant van zaterdag 12 mei. “Wie daarop kans wil maken, dient wel even deze vraag juist te beantwoorden: Hoe oud was ik toen ik begon bij Di-rect?”
Antwoorden kunnen worden gemaild naar redactie@stedendriehoek.net. De winnaars krijgen ook per mail bericht.