Csv Apeldoorn kan blik weer voorzichtig omhoog richten

Hartgers mocht zaterdag voor het eerst sinds de 4-2 nederlaag bij Sparta Nijkerk op 4 november weer in csv’s basiselftal opdraven. Rechts op het middenveld viel op zijn arbeidsethos weinig aan te merken. Echt een stempel op het spel kon hij niet drukken. Voor creatieve uitspattingen was het zaterdagmiddag simpelweg te koud in het Orderbos. Zowel de toeschouwers langs de lijn als ook de acteurs in het veld moesten flink afzien. “Koud was het zeker”, rilde de moegestreden csv-er naderhand in de warme gang bij de kleedruimtes nog wat na.

Het resultaat stemde Hartgers tevreden. Op zijn eigen optreden keek hij wat kritischer terug. “Blij vlagen speelden we goed, bij vlagen wat minder. Over het algemeen hadden we de wedstrijd wel onder controle. We hadden alleen verwacht dat Huizen wat verder zou inzakken. Zij scoorden nog wel tegen, maar vijf minuten later stond het al 3-1 en was het beslist. Zelf was ik in balbezit niet heel gelukkig. Ik moet constanter worden. Ik verdedig nu goed mee. Ik moet eerst mijn taak uitvoeren en blijven lopen.”

Marathonloper zal hij nooit worden, toch raakt ‘Stekkie’ zich er steeds meer van bewust dat alleen het versturen van ingenieuze passes of het scoren van wonderschone goals niet volstaat. Steeds minder vaak laat hij zijn tegenstander uit zijn rug weglopen, steeds vaker zet hij de achtervolging in. Hoewel hij dit seizoen al een aantal keren naast trainer Jürgen Schefczyk op de reservebank moest plaatsnemen, klaagde hij niet. Wanneer hij doet wat hij moet doen, kan de technische staf niet om hem heen, zo oordeelt Hartgers.

De gewenningsperiode is inmiddels wel achter de rug. “Bij een nieuwe trainer krijg je te maken met een ander persoon, een ander karakter. Daar hebben we zeker aan moeten wennen. Wij aan hem, hij aan ons. Ik denk dat we nu de draad hebben opgepakt. Kampioen worden we waarschijnlijk niet meer, al weet je het natuurlijk nooit. In de Top-6 horen we zeker thuis.”

Jürgen Schefczyk wist dat het niet 90 minuten lang even fraai was geweest. De koelbloedige manier waarop zijn pupillen de klus klaarden, zorgde bij de trainer toch voor een warm gevoel in de vrieskou. “Dit was wat we in Duitsland een Arbeitssieg noemen.”

De csv-trainer bespeurt in meerdere opzichten progressie na de moeizame reeks van zes duels waarin zijn ploeg zonder zege bleef. “Er zijn een paar dingen die structureel beter lijken te gaan: de mindset én de organisatie. Na die 2-1 kwam de enige fase waarin we wat uit de organisatie liepen. Ook ben ik van mening dat we Huizen veel meer pijn hadden kunnen doen. Bij iedere interceptie konden we direct met veel mensen over de bal heen. Daarin waren we wat slordig.”

Schefczyk zal alles in het werk stellen de stijgende lijn vast te houden. “Vanaf eind oktober zie ik het team al groeien. Deze overwinning was belangrijk om de aansluiting bij de eerste acht te herstellen. Van hieruit gaan we verder werken.”