Sport
HOORNAAR/APELDOORN – Twee seizoenen slechts maakte Peter Boeve de dienst uit bij csv Apeldoorn. Zelden heeft een trainer nadrukkelijker zijn stempel gedrukt op een Apeldoorns voetbalteam dan de bevlogen Uddelnaar op sportpark Orderbos deed. In de Ablasserwaard kwam vorige week een bewogen tijdperk ten einde. “We moeten ook heel eerlijk zijn: méér zit er niet in.”
Drie dagen na het veroveren van de districtsbeker vonden Boeve en de zijnen in Hoornaar bij SteDoCo hun Waterloo in de strijd om promotie naar de derde divisie. Uit die spreekwoordelijke sinaasappel die de vaste volgers van csv Apeldoorn het afgelopen voetbaljaar zóveel zoets bracht, persten Boeve’s manschappen de allerlaatste druppels te voorschijn. De Apeldoornse zaterdaghoofdklasser stond op de drempel van het spelen van twee finaleduels tegen DOVO, maar gaf in de blessuretijd de veilige 1-2 voorsprong uit handen. De verlenging duurde té lang. De pijp was leeg. Dat SteDoCo in de extra tijd uitliep naar 5-2, bewees maar weer eens hoe hard en onrechtvaardig het voetbalspelletje soms kan zijn.
“We speelden geweldig. We hebben heel goed voetbal laten zien. Volwassen. We waren er zó ongelooflijk dichtbij. Ik heb genoten van mijn team. Ik kan alleen maar heel bijzonder trots zijn. Dit was het voor mij. Toen ik begon, was het hotsknotsbegonia-voetbal. Ik heb twee jaar geprobeerd het te upgraden. Dat is gelukt. Maar zoals ik al eerder heb gezegd, heeft csv in de derde divisie niets te zoeken”, verloor Boeve ook tijdens zijn allerlaatste wedstrijdanalyse de voor de Orderbosclub geldende realiteit niet uit ogen.
Met het bewegingsvoetbal dat hij introduceerde, zette Boeve de afgelopen twee seizoenen heel wat in beweging in het Orderbos. Hij maakte er niet alleen maar vrienden mee… Met zijn directe manier van doen en laten schopte de 16-voudige international tegen de nodige heilige huisjes aan. Allerlei bv’tjes binnen de vereniging zagen de soevereiniteit van hun eigen koninkrijkjes aangetast. Professionals en amateurs verschillen vaak van opvattingen. Zoiets kan weleens botsen, zo bleek meer dan eens. Over een aantal jaren zullen misschien ook de beste stuurlui in kwestie er van doordrongen raken dat het beter dan onder Peter niet gauw meer zal worden bij csv Apeldoorn.
In de 130 jaar waarin er binnen de gemeente Apeldoorn in clubverband tegen een bal aan wordt getrapt, legde waarschijnlijk slechts één elftal nóg beter voetbal op de mat dan Boeve’s csv: het AGOVV dat in 2002 onder leiding van Peter Bosz algeheel amateurkampioen van Nederland werd. Boeve en Bosz. Twee voetbaldieren die dezelfde voetbalfilosofie delen. Twee trainers met een enorme impact op hun elftallen. Met het vermogen het maximale uit een team te halen en individuele spelers beter te laten functioneren. Een kunstje dat slechts weinig voetbaltrainers in de vingers hebben.
Enkele uren na de onfortuinlijke uitschakeling in de promotiestrijd zat voormalig Ajacied Boeve (op de foto met oud-ploeggenoot Sonny Silooy, red.)alweer in het vliegtuig naar Zweden. De vertrekkende csv-trainer zag in de Friends Arena van Solna hoe zijn grote liefde Ajax in de Europa League-finale moest buigen voor het grote geld van Manchester United. Wat echter op de Apeldoornse Ajax-coach Bosz van toepassing is, gold op Hoofdklasseniveau ook voor Peter Boeve en csv Apeldoorn. Door trouw te blijven aan hun ideeën maken zij de toeschouwer tot winnaars. Zelfs bij nederlagen.
